Proud ISKwAter!

Mahirap ang maging mahirap. Wala kang choice kundi maging praktikal. Kahit gusto mong makipagsabayan sa iba, hindi mo magawa. Wala eh, mahirap ka lang. Sabagay, paano mo nga naman pagkakasyahin ang 50 pesos pambili ng damit. Kahit mismo sa palengke ay mga mahal na rin kung magbenta. May makuha ka man, ito ay mababang klaseng tela at panget ang disenyo. Kung sa pagkain naman, gusto mo sana magjollibee ngunit bente lang ang pera mo, san nga ba aaot ang 20 pesos mo? Edi saan pa, from the word itself, ang walang kamatayang bentelog. Umay na diba? Itlog sa umaga, tanghalian, pati ba naman sa hapunan. Mahirap din makiuso sa mga nagsusulputang gadgets, ipod dito, tablet doon, iphone, samsung....

Hay masyado na 'kong napag iiwanan ng panahon, nokia 3210 parin ang gamit kong cellphone. Badtrip naman oh! Bakit ba wala akong pambili ng mga 'yan? Sa bahay naman, sobrang init. Nagtitipid kami sa kuryente kaya kahit electricfan, bawal buksan, sa gabi lang pwede kapag matutulog na. Mahirap man pero kinakaya namin. Sa pagiging mahirap, doon mo mararanasan ang kahulugan ng salitang buhay. Mahirap man pero masaya. May problema man pero marami kayong nagtutulungan. Maging ang mga kapitbahay, kapamilya mo na rin. Wala eh, pare-pareho kaming nakatira sa squatter's area. Iskwater ika nga, eh ano nama? Basta ako, masaya ako. Bastaalam ko, marami akogbagay namagagawana hindi kinakailangan ng pera. Wala eh, Mahirap yata ako! :)

MAY KILALA KA BA?

Ngayong 2015, Pangarap kong makapagtaas ng damit ng isang poging macho na may 6packs na abs :3 :"">

HAISXZT V3H

Nakakapagod mag-aral. Nakakstress. Ramdam na ramdam ko na ang buhay ng isang kolehiyala. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos, panay reklamo ang lumalabas sa bibig ko. Gigising sa umaga, maliligo, magbibihis, hingi baon, at babyahe ng dalawang oras papuntang eskwela. Ngayong 2nd year na 'ko, sunod sunod ang mga midterm requirements namin. Variety show, news capsule, tv production, shortfilm, at ang iba ay hindi pa namin alam kung ano ang ipagagawa sa'min. Dumagdag pa ang mga bayarin. As in BAYARIN, dahil sa sobrang laki ng halaga. Syempre dahil wala akong mapagkukuwanan ng pera sa sarili ko, wala naman akong ipon, wala naman akong raket o sideline, derecho nanaman ako kay mami at ate para humingi ng pera. Sobra akong pagod ngayon. Nakakainis. Pero iniisip ko nalang na wala akong karapatan magreklamo dahil nagpapakahirap ang ate 'ko na magtrabaho para lang may ipamasahe ako araw-araw. Na sana ang sweldo niya ay inipon niya na lang pampa-aral. Hays sige na. Nakakapagod nga pero ayos lang. Matutulog na ko.